WIJNSTREKEN
Bairrada
Even ten noorden van de universiteitsstad Coimbra ligt het kleine wijngebied Bairrada. De regio geniet de directe afkoelende invloed van de oceaan en maakt met de Bical-druif volle en tegelijk verfijnde witte wijnen. De rode wijnen, op basis van de karaktervolle Baga, komen in tal van gedaantes en behoren tot de interessantste van Portugal.
Bairrada is onderdeel van de uitgestrekte Beiras-regio en is er samen met de Dão de belangrijkste DOC. Van de meest noordelijke wijngaarden in Agueda tot de zuidelijkste percelen in Souselas is het amper 30km in vogelvlucht.
De geschiedenis
Al in de 10de eeuw, na de verdrijving van de Moren, werd er in Bairrada wijn geproduceerd. In het begin van de 18de eeuw werd de krachtige, donkerkleurige wijn uit de regio gebruikt om te blenden met Porto. Dat werd de regio helaas fataal. Toen de Marques van Pombal in 1756 strenge regels oplegde voor de productie van porto beval hij om alle wijnstokken in Bairrada te rooien.
Pas eind 19de eeuw werden terug meer wijngaarden gecreëerd die veelal gebruikt werden voor de productie van mousserende wijnen. Het zou tot het eind van de 20ste eeuw duren tot er ook voor de rode wijnen een heropleving kwam. Het socialistisch regime dat in Portugal lange tijd de plak zwaaide, moedigde vooral de handel via coöperatieven aan. Daar hadden de vele kleine wijngaardeigenaars in de erg versnipperde Bairrada (amper 13.000ha wijngaard is verdeeld over meer dan 2.000 eigenaars ) wel oren naar. Zo werd de productie lange tijd gedomineerd door een handvol bedrijven, wat meestal niet bevorderlijk is voor de kwaliteit.
Maar net die situatie heeft jonge ondernemende wijnmakers zoals Filipa Pato toegelaten om druiven van oude wijngaarden te bemachtigen en zo hun eigen project te starten, zonder meteen eigenaar te zijn van de wijngaarden. Ze bieden een prijs per kilo druiven die hoger ligt dan wat de coöperatieven betalen, maar verbinden daar de voorwaarde aan dat de wijngaarden volgens hun principes behandeld worden.
De Bairrada lijkt wel voorgoed een niche-regio te zullen blijven. De versnippering maakt het onmogelijk om grote projecten op te zetten die met even grote budgetten de marketing kunnen verzorgen. De kleine producenten, die zich recent verenigd hebben onder de naam ‘Baga Friends’ bewijzen echter dat veel kleinschalige projecten samen ook een mooi geheel kunnen vormen.
De basis voor kwaliteit is alleszins optimaal. De Atlantische oceaan ligt op amper 20km afstand. De wijngaarden liggen in de heuvels net voor de Serra do Caramulo (1075m hoog) en de Serra do Buçaco (547m). De koele Atlantische lucht bepaalt sterk het klimaat. De gemiddelde temperatuur in juli en augustus blijft onder 22°C. In september zakt het gemiddelde met een graad. In de warmste jaren worden wel pieken tot 40°C gehaald, maar dat is eerder uitzonderlijk. Belangrijk voor de wijnbouw zijn de grote verschillen tussen dag en nacht.
De nachtelijke afkoeling zorgt voor een tragere, gelijkmatige rijping van de druiven.
Zand en combinaties van klei en kalk wisselen mekaar af in de bodem. De belangrijkste blauwe druif, Baga, geeft de beste resultaten op de zwaardere klei-kalkbodems. Het is een druif met een dunne schil die gevoelig is voor rot in het vochtige
Atlantische klimaat van Bairrada, maar bij een optimale rijping geeft ze fantastische wijnen. Voorheen nam ze 90% van de aanplant in de regio voor haar rekening. Vandaag is dat nog 40% en dat is een positieve evolutie want teveel Baga stond op inferieure bodems aangeplant en gaf de druif ten onrechte een slechte reputatie.
Baga wordt gekenmerkt door flinke zuren en tannines. Ze doet zo erg denken aan rassen als Pinot Noir en zeker ook Nebbiolo. Je kunt er daardoor 2 kanten mee uit en beide weten wijnliefhebbers te bekoren.
Door te kiezen voor een lichte kneuzing van de druiven en een zachte extractie van het sap kan je lichtere rode wijnen maken die charmeren met lage alcohol en veel frisheid. Steeds vaker grijpen de wijnmakers in Bairrada daarvoor terug naar de oude, terracotta amforen die zich uitstekend lenen tot het maken van zulke wijnen.
De andere weg is die van de royale extractie van alle smaakcomponenten uit de schillen.
Dat vereist, meer dan de eerste methode, een goed oogstjaar omdat onrijpe tannines weinig plezier brengen.
Is die oogst goed dan kan je met Baga zeer gestructureerde wijnen produceren boordevol potentieel. Die vragen dan wel om een lange, geduldige flesrijping maar wie dat er voor over heeft, krijgt uitendelijk zeer karaktervolle, complexe wijn in zijn glas. Een oude, gerijpte Baga deelt zo de grootsheid van zijn reeds genoemde, illustere collega’s uit Bourgogne en Piemonte.
Andere toegestane blauwe rassen zijn o.m. Alfrocheiro, Bastardo, Castelão, Jaen, Touriga Nacional, Cabernet Sauvignon, Syrah en Merlot.
Voor witte wijn wordt beroep gedaan op Arinto, Bical, Cercial, Cercialinho, Fernão Pires, Rabo de Ovelha en Chardonnay.
De uitheemse druivenrassen werden in 2003 toegevoegd aan de appellatie. Vraag is of dit een grote toegevoegde waarde biedt.
Terwijl de kwaliteit van de witte en rode wijnen exponentieel gestegen is blijft espumante, gemaakt volgens de méthode traditionnelle, ook een belangrijke plaats en worden er net zo goed hoogstaande mousserende wijnen gemaakt.
Jouw Dynamic Snippet wordt hier weergegeven ... Dit bericht wordt weergegeven omdat je niet zowel een filter als een sjabloon hebt opgegeven om te gebruiken.